Ĉiufoje, kiam ni parolis pri la maro, aperas unu frazo-“Alfrontu la maron, kun printempaj floroj florantaj”.Ĉiufoje, mi iras al la marbordo, ĉi tiu frazo resonas en mia menso.Fine mi tute komprenas kial mi tiom amas la maron.La maro estas timema kiel knabino, aŭdaca kiel leono, vasta kiel herbejo kaj klara kiel spegulo.Ĝi estas ĉiam mistera, magia kaj alloga.
Antaŭ la maro, kiel eta maro sentas sin.Do ĉiufoje, kiam mi iras al la marbordo, mi neniam pensos pri mia malbona humoro aŭ malfeliĉo.Mi sentas, ke mi estas parto de la aero kaj la maro.Ĉiam mi povas malplenigi min kaj ĝui la tempon ĉe la marbordo.
Ne estas surprizo vidi la maron por homoj, kiuj loĝas en la sudo de Ĉinio.Eĉ ni scias, kiam estas alta kaj malalta tajdo.Kiam ĉe alta tajdo, la maro subakvigos la malsupran marfundon, kaj neniu sabla strando videblas.La sono de la maro batanta kontraŭ la digo kaj rokoj, same kiel la freŝa mara brizo venanta de la vizaĝo, trankviligis homojn tuj.Estas tre agrable kuri apud la maro portante aŭdilon.Estas 3 ĝis 5 tagoj de malalta tajdo fine de monato kaj la komenco de monato de ĉina luna kalendaro.Ĝi estas tre vigla.Grupoj de homoj, la junaj kaj la maljunaj eĉ la beboj venas al la plaĝo, ludas, promenas, flugas kajtojn, kaj kaptas konkojn ktp.
La impona en ĉi tiu jaro estas kaptado de konkoj ĉe la maro ĉe malfluso.Estas la 4-a de septembro 2021, suna tago.Mi veturis mian “Bauma”, elektran biciklon, prenis mian nevon, portante ŝovelilojn kaj sitelojn, portante ĉapelojn.Ni iris al la marbordo en plena animo.Kiam ni atingis tien, mia nevo demandis min ”estas varme, kial tiom da homoj venas tiel frue?”.Jes, ni ne estis la unuaj, kiuj atingis tien.Estis tiom da homoj.Iuj promenis sur la plaĝo.Kelkaj sidis sur marmuro.Iuj fosis truojn.Estis tute alia kaj vigla vidaĵo.Homoj, kiuj fosis truojn, prenis ŝovelilojn kaj sitelojn, okupis malgrandan kvadratan plaĝon kaj skuis la manojn de tempo al tempo.Mia nevo kaj mi, ni demetis nian ŝuon, kurante al la plaĝo kaj okupis poŝtukon de strando.Ni provis fosi kaj kapti konkojn.Sed komence, ni ne povas trovi ion krom kelkaj konkoj kaj oncomelanio.Ni trovis, ke homoj apud ni kaptis multajn konkojn eĉ pensis, ke iuj estas malgrandaj kaj iuj grandaj.Ni sentis nin nervozaj kaj maltrankvilaj.Do ni rapide ŝanĝis la lokon.Pro malfluso, ni povas moviĝi tre malproksimen de la digo.Eĉ, ni povas piediri al la subo de mezo de Ji'mei-ponto.Ni decidis resti ĉe unu el la kolonoj de la ponto.Ni provis kaj sukcesas.Estis pli da konkoj ĉe la loko, kie estu plena de mola sablo kaj malmulte da akvo.Mia nevo estis tiel ekscitita kiam ni trovis bonan lokon kaj kaptis pli kaj pli da konkoj.Ni metas iom da marakvo en sitelon por certigi, ke konkoj povas vivi.Pasis nur minutoj, ni trovis ke konkoj salutis nin kaj ridetis al ni.Ili elŝovis la kapojn el siaj konkoj, spirante la aeron ekstere.Ili estis timemaj kaj kaŝiĝis en siaj konkoj denove kiam siteloj estis ŝokitaj.
Du horojn flugante, venis la vespero.Marakvo ankaŭ estis supren.Estas alta tajdo.Ni devis paki niajn ilojn kaj estis pretaj iri hejmen.Paŝi nudpiede sur la sabla plaĝo kun iom da akvo, ĝi estas tiel mirinda.Kortuŝa sento iris tra piedfingro al korpo kaj al menso, mi sentis min tiel malstreĉita kiel vagado en la maro.Promenante survoje al hejmo, la venteto blovis al la vizaĝo.Mia nevo estis tiel ekscitita krii "Mi estas tiel feliĉa hodiaŭ".
La maro ĉiam estas tiel mistera, magia por kuraci kaj brakumi ĉiujn, kiuj flankeniras ŝin.Mi amas kaj ĝuas la vivon loĝantan proksime de la maro.
Afiŝtempo: Dec-07-2021